ความรู้ที่ได้รับ 25/06/2556

ความรู้ที่ได้ 25/06/2556

                ภาษา หมายถึง สิ่งที่เราใช้ติดต่อ คำพูดหรือตัวหนังสือ เป็นที่ยอรับในสังคมนั้นๆ

ลักษณะของภาษาไทย

1.เป็นคำโดด คือคำที่เป็นพยางค์เดียว ไม่เปลี่ยนรูป

2. สะกดตรงตามมาตรา มี 8 แม่ เช่น แม่กก นก บก

                                                                    แม่กด ขด อด

3. มีเสียงวรรณยุกต์ ช่วยบอกความหมายของภาษาไทย

4. คำ 1 คำ อาจมีหลายหน้าที่ เช่นอาจเป็นทั้ง นาม กริยา บุพบทวิเศษณ์

5. เรียงประโยค s + v + obj. แต่ละภาษาเรียงประโยคไม่เหมือนกัน

6. ลักษณะนาม เป็นคำที่ใช้ตามหลังจำนวน เพื่อบอกลักษณะของชนิดนั้น

7. ส่วนใหญ่จะไม่ใช้ (  ์) ใช้เพื่อฆ่าเสียง เช่น เกมส์ ในภาษาอังกฤษ

8. วรรคตอนในในการพูด- เขียน

9. ระดับภาษา

 เสียง ประกอบไปด้วย พยัญชนะ สระ วรรณยุกต์

พยัญชนะ มี 44 รูป 21 เสียง

คำควบกล้ำ ก ค ป พ ต (ก่อนค่ำไปพบเตี่ย) เช่น ปล ปร พร พล ตร

                     บางทฤษฎีนำ ท มาเป็นอักษรนำ

สระ มี 21 รูป เพราะมีสระเดี่ยวและสระประสม

                สระเกิน คือ สระที่ออกเสียงซ้ำ    ำ  ไ  ใ  เ-า  ฤ ฤา ฦ ฦา เอีย อัว เอือ เพราะคำในภาษาไทยแทบไม่ได้ใช้

ความหมายของ ภาษา

                พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 (2542 : 822) ให้ความหมายของภาษาไว้ว่า ภาษา หมายถึง ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากำหมาย ภาษาธรรม

                วิจินตน์ ภานุพงศ์ อธิบายความหมายของภาษาหมายถึง เสียงพูดที่มีระเบียบและมีความหมาย ซึ่งมนุษย์ใช้ในการสื่อความคิด ความรู้สึกและในการที่จะให้ผู้ที่เราพูดด้วยทำสิ่งที่เราต้องการ และแทนสิ่งที่เราพูดถึง

การศึกษา

ชื่อ นางสาวจินตนา  ยาไทย  รหัส 56115550141

การศึกษา

                เมื่อใดที่ผู้คนเข้าใจเกี่ยวกับการศึกษาพวกเขาจะค่อยๆ เข้าใจจากที่โรงเรียนสอนและพวกเขาเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขาเอง บทบาทของการศึกษาขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมรอบข้างทั้งหมดจากสังคมที่ทันสมัย อย่างไรก็ตามรูปแบบการศึกษาที่เปลี่ยนแปลงไปในแต่ละปี ในระหว่างช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในด้านการอุตสาหกรรม การมาถึงรูปแบบการศึกษาที่อ่อนลงของเจ้าของหน้าที่ที่มีอายุมาก เพราะผู้คนที่มีอายุมากจะมีความรู้ในด้านการทำไร่และความรู้เกี่ยวกับการเกษตรและไม่สามารถทำงานในโรงงานที่อยู่ในเมืองได้เหมือนคนหนุ่มสาว ในระหว่างยี่สิบศตวรรษ ครอบครัวกลุ้มใจเกี่ยวกับการศึกษาของเด็กในครอบครัวของเขาเอง เขาเหล่านั้นกลัวแต่ก็ว่าด้วยเกี่ยวกับประสาทสัมผัสที่ว่องไวก้าวหน้าขึ้นในสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป ในฐานะที่ปลดเกษียณเพราะเป็นสิ่งที่ธรรมดาและชีวิตอันยืดยาวภายใต้เงื่อนไขของสุขภาพ บุคคลที่มีอายุมากเล็งเห็นเกี่ยวกับโอกาสของการศึกษา รวมทั้งความพิเศษและหน่วยงานการศึกษาในระดับสูงกว่ามัธยมศึกษาโดยเฉพาะในมหาวิทยาลัย การมาถึงของยุคแห่งการเรียนรู้นำพาผู้คนเข้าไปสู่การเรียนรู้แบบใหม่ร่วมกับคอมพิวเตอร์วิทยาศาสตร์ประยุกต์

EDUCATION

ชื่อ นางสาวจินตนา  ยาไทย รหัส 56115550141

EDUCATION

When people think about education, they gradually think about the traditional school, and about their own personal experience. Education functions in all setting of modern society, however, and educational forms have changed over the years. During the industrial revolution, the advent of formal education undermined the authority of older people because older people’s knowledge of farming, rural life, and crafts did not prove useful to young people working in factories in growing cities. During the mid-twentieth century, the first gerontologists saw lifelong learning as a rare experimental program and worried about the loss of the education function of grandparents. Parents worried about entrusting their children’s education to their own parents, fearing they would about of touch with the rapid pace of social change. As retirement became commonplace and longevity provided more healthy years of leisure, many older persons looked for education opportunities through special programs and at institutions of higher education. The advent of the information age brought many older persons into learning again with computer technology, though this time it was often grandchildren helping grandparents learn the new technologies.